‘Je werkt er een heel jaar naar toe en dan opeens is het voorbij’…. ‘We hebben onze keuring gehad…. en wát voor één!!’ ‘Dit maken we nóóit meer mee!’
Het lijkt erop dat alle menselijke deelnemers aan premiekeuringen deze kreten vroeger of later wel slaken. Of, eentje die nóg vaker in de groep gegooid wordt: ‘Dát vind ik nou altijd nog het mooist… als alle pony’s na de keuring weer in de wei lopen. Nog schoon en glanzend in de zon. Daar kan ik toch zó van genieten….’
De pony’s zelf vinden dat laatste ook veruit t leukste van de hele keuring. Dat ie lekker afgelopen is. En dat ze weer terug zijn in de wei. In de zon. En aaaaah…… dan even lekker rollen in het warme gras…
